Grand frère Ousmane deed het al jaren, de witte zandstranden afstruinen en tussen de palmbomen, onder de rieten parasols zoeken naar de vrouw of man die met puppy-ogen erom vroeg. All-in-vakanties duren maar een of twee weken, Ousmane heeft dus al vaak bingo gezegd. Hij verdient er een aardige duit mee: een weekje lang een […]
Lees meerNog even naar de buurtsupermarkt. Hectische druktezoals steedsop zondagochtend.Ellenboogwringend bereik ik de kassa als een evenwichtskunstenaar met overvolle armen. Telkens maar weer denken dat snel even winkelen zonder mandje kan, dompie. Mozzarellaballetjes en kerstomaten, altijd lekker. En daar hoort echt wel een basilicumplantje bij. Basilicum voor de smaak. Groen voor de Italiaanse kleuren. Voor de […]
Lees meerEenentwintig jaar geleden is Sammie – zoals veel Gentenaren – geboren in het Sint-Lucas Ziekenhuis,. Een heuglijke dag voor zijn moeder en vader die een hele weg hebben afgelegd vooraleer deze zwangerschap er kwam. Zijn geboortedatum werd vanaf die dag dan ook een gedenkwaardige dag in het gezin, een jaarlijks feestmoment waarop Sammies moeder en […]
Lees meerMeer dan duizend jaar geleden groeide mijn oermoeder op tussen soortgenoten. Het begon in de lente, in de zomer zag je voor het eerst aan der bladeren wiens telg zij was, in de herfst wederom bladloos. Pas na de kilte van die eerste winter, bij de volgende lente daagde het haar dat loof verliezen geen […]
Lees meerSparrentakken en dennentwijgen tooiden Romeinse villa’s als immergroen teken van eeuwige goddelijkheid, lentevolle belofte van vruchtbaarheid. Vruchtbaarheidsdromen zijn niet echt het favoriete kerkelijke gespreksonderwerp voor seminaristen. De Germanen zetten dan weer bij midwinternacht, de kortste dag van het jaar, een naaldboom op het dorpsplein. Het levende groen werd opgesmukt met bewaarappels. Rode kerstballen zijn wellicht […]
Lees meerColumbia livia domestica is gewoon de naam van hun familie maar die dekselse doffers doen alsof zo’n naam een adelbrief is. Laten we bij de feiten blijven. Ooit werd een koppel wilde rotsduiven gedomesticeerd. Niet hun verdienste. Gewoon te tam om weg te vliegen. Postduiven waren hun nakomelingen. Militaire inlichtingen en minnebrieven vlogen in het […]
Lees meerPetoaters schellend beluisterde zuster Marie-Céline met een zucht van herkenning het godtergende nieuws over de kwajongensstreken van een van de seminaristen. Haar gedachten sprongen onmiddellijk naar President Philemon – de jonge President – die reeds zoveel te dragen kreeg in zijn leven. Zuster Marie-Céline was er bij geweest, zij had het allemaal van op de […]
Lees meerOnmiddellijk toen ik achter haar kwam te staan herkende ik die pastelkleurige snoepsnoeren waarmee mijn kinderen soms urenlang rondliepen – als halssnoer of als armband – en tussendoor telkens weer een kraal wegknabbelden. De geliefkoosde halsketting van vele kinderen?Het meisje voor mij in de rij zwierde breedlachend in het rond met zo’n suikerzoet collier, haar […]
Lees meerEen muzikaal klankspelvan Spaanse passiemet een Vlaamse naam,een Gentenaar met Turkse wortelsdie zijn voornaam getrouwonze harten verovertmet hiphopbeat en rapwoordspelletjesspeels ernstig à la Reinaert,en Kameroense Sonitageboost op Belgische schermendie Afropop zingtop Parnassus podium. Van op de middeleeuwse vloereen soundscape van hedendaagse stemmenjong en oud bebaard en kaal blond en rosin alle tinten tussen wit en […]
Lees meerDe commère haar man zaliger had zijn leven lang zijn keuterboertjesbestaan verrijkt door dagelijks op de pendelbus te stappen en in de Limburgse ondergrond, tezamen met Turkse en Italiaanse kompels, in een vriendschappelijke sfeer van mannelijke collegialiteit steenkool boven te halen. Putters waren het, koolputters. De meeste autochtone dorpelingen hadden putters tussen de wortels […]
Lees meer