woorden die spreken

img
Pat Lowette > Dagschotel
- 10 april 2003 -
Dagschotel :

De achteruitgang van de vooruitgang: asfalt voor koning auto

Maak het maar mee, op een goede maandagmorgen om 06.30u. stoppen de auto’s, vrachtwagens, pletwalsen en ander machinegetuig op uw oprit. En enkele uren later is de rustige zandweg voor uw deur plots grotendeels een lap asfalt geworden. Het overkwam enkele Balenaren in de Xyzstraat. Sinds jaar en dag staan er drie huizen in deze […]

Lees meer
- 22 maart 2003 -
Dagschotel :

Shit

Lentevol verleidelijk schieten zonnestralen huidverwarmend door de ramen ’t Is goed hé achter glas! … zeggen de mensen dan Wat ijsgekoelde drank voor echte mannen helpt hopelijk m’n muizenissen verbannen m’n hartverkillende piekershit Verlokkelijk beloftevol streelt winterzon van doodse takken d’ijskristallen ‘t Is weer voor een wandeling … vind je ook niet Laat mij maar […]

Lees meer
- 5 augustus 2002 -
Dagschotel :

Antwerps naturisme

Nadat ik van de Antwerpse politie onlangs een proces-verbaal heb gekregen ben ik nog maar eens een keertje in “’t stad” op bezoek geweest. Voor zo’n simpele Kempense plattelander zijn die spelregels van het steedse verkeer niet altijd even duide­lijk en enige toelichting leek mij wel op zijn plaats. Antwerpen dus. Ah natuurlijk hé meneer. […]

Lees meer
- 5 augustus 2002 -
Dagschotel , Kinderkamer :

Fietsbarbaren

Onlangs trok een merkwaardig artikel in de krant mijn aan­dacht. Een of andere Chinese minister diende het westen van repliek naar aanleiding van de vele kritische boodschappen die China ontving. Moraalridders uit het westen trokken immers hun mensenrechten-harnas aan en wetten hun zwaard-van-het-heilige-gelijk om struikrover China tot de orde te roepen. China spreekt immers niet […]

Lees meer
- 22 juli 2002 -
Dagschotel , De zeven seizoenen :

21 juli blues

jouw ademzucht in mijn nek muggengezoem aan mijn linkeroor het krokante krakken van Dr. Oetker’s gloeiende diepvries “Pizza Spinaci” tussen onze tanden het knersen van de stoel bij elke beweging het flakkeren in de vuurkorf en het kissen van de hars een pad ritselend door de phalisandra het gedruppel van de fontein het nachtelijk zingen […]

Lees meer
- 2 februari 2002 -
Dagschotel , Kinderkamer :

Droomkinderen 2

Kwasal zover dak wist dannen desktop gene bureau is in de vorm van nen berg, zelfsnie den top van uwen bureau – het bureaublad dus – nee, nee, nen desktop dadisda ding dadop uwen bureau staat.  Nééééé, niet uw nietjesmachine, niet de perforator, niet de met-een-magneet-gevulde-piramide-ten-einde-de-paperclips-op-Cleopatriaanse-wijze-te-laten-erecteren, noch minder den uitpuilende asbak, diene koffiekop vol schimmel […]

Lees meer
- 1 februari 2002 -
Dagschotel , Kinderkamer :

Droomkinderen 1

Toen je stopte met konijnenkeutels eten (hou haar oorgroei in ’t oog zei de huisarts) kwam je wenend thuis van de kleuterklas dat de papa van de juffrouw (haar man bedoelde je) een zwaar accident had gehad hij was helemaal ‘schaap’ vertelde je overtuigd het duurde echt wel even eer we begrepen dat je eigenlijk […]

Lees meer
- 1 januari 2002 -
Dagschotel , Woordspelig schrijfwerk :

Dromen zijn verlakkerij

Dromen zijn bedrog verlakkerij en wat dan nog Waar zou ik heen moeten als ik niet meer dromen kan van jou van morgen, een dagje vakantie een nieuwe job, een bloeiende tuin een kroelende baby, een mooie oude dag een moeder uit de duizend en een vrouwtje dat mij graag mag Hoe zou ik de […]

Lees meer
- 25 december 2000 -
Dagschotel , De zeven seizoenen :

Kerst

Zoals een schuingehouden potloodpunt over de glooiingen van het Steinbachpapier slechts her en der zijn grafietgrijze spoor achterlaat wordt het landschap door de poedersneeuw wit geschetst.  De aangestampte aarde van de zandweg, de platgereden vlakke, koude vlekken versluieren eerst hun maasgrindse okerheid onder een kanten sluier, waarop de plassen van gisterse regen okerspatten achterlaat.  Dan […]

Lees meer
- 4 augustus 1999 -
Dagschotel , De zeven seizoenen :

Eenentwintig maart

Hoogzwanger van gouden zonlicht spreidt de duisternis haar benen In het nachtelijk zwart aan de horizon opent zich haar spleet Uit verzonken krochten en spelonken perst zij de langverwachte levensrijke eierdooier de dageraad tegemoet Het gehinnik van de nachtmerries sterft uit gelijk een felle donderslag die stroomafwaarts door de Nete­vallei rolt en wegdrijft met de […]

Lees meer
←VORIGE VOLGENDE →

Zoek naar:

Recent

Labels

Archief

© Pat Lowette