Waar het niet vooruit gaat, zoals in de kassa-file, kan het soms zeer snel gaan. Ik schuif en stapel de boodschappen op de lopende band tezamen om ruimte te scheppen voor de dame achter me en de spullen uit de zwaar ogende, goed gevulde boodschappenmand die zij vast heeft. En hupsakee… we zijn aan […]
Lees meerGeen beleefd houterig kumbaya scouterig bezopen mouterig kampvuur wel een metershogepepermolen was het centrum van de familiereünie die begon met een welkomzoenenknuffelmolen een glaasje Hugo noord Italiaanse vlierbloesem-met-prosecco delicatesse of een Kidibul voor de meer kindrijken van lichaam geest of leeftijd waarna de begoten tongen de mallemolen van oeist en wat doede gij nu […]
Lees meer“Het oog van de meester maakt het varken vet” was het ultieme levensmotto waarmee Anton was opgegroeid. Natuurlijk wist Anton wel dat dit een spreekwoord was: de zorg, de aandacht van de neringdoener voor zijn zaak, zorgde ervoor dat zijn doening eten op de plank bracht en een appeltje voor de dorst. Bij Anton […]
Lees meerVan onze correspondent op de werkvloer De eerste vier cursisten stonden al – gezellig keuvelend met een kop koffie in de hand – te wachten in het opleidingslokaal. Ik zat aan tafel m’n pc op te starten. Plots stapte er een vrouw binnen die recht op me af kwam en mij stacatto aansprak: “Hebt […]
Lees meerAl een tijdje zijn de torenhoge flats van de Groene Wijk aan een ravijndiepe teloorgang onderhevig. Ooit, in tijden van hoogconjunctuur gebouwd als sociale woningen voor laaggeschoolden en andere ingeweken handarbeiders. Broodnodig kanonnenvlees voor de heroïsche na-oorlogse economische strijd die men duidelijk aan het winnen was. Ondertussen is de Groene Wijk – met eufemistische straatnamen […]
Lees meerEen van de laatste augustusdagen. De hemelsluizen staan wagenwijd open.Gisterenavond heeft de burgemeester van Antwerpen het vluchtelingendebat wat verder verzuurd door oorlogsvluchtelingen in één adem te noemen met criminelen en terroristen. Uiteraard is Europa de schuldige van deze ‘crisis’ en even vanzelfsprekend is er in Antwerpen geen plaats meer voor vluchtelingen. Zorgt de voorzitter […]
Lees meerHet is niet vrijdag de dertiende of zo. Het is de veertiende. Vrijdag veertien februari om juist te zijn. Valentijn dus. Hij heeft gereserveerd in een van de chiquere restaurants van de omgeving. Ooit is hij er nog geweest, toevallig, op uitnodiging van iemand anders. Vanavond neemt hij zijn wederhelft er mee naar toe. Eigenlijk […]
Lees meerZe suizen voorbij de bomen en de bossen, de velden en vermoedde vossen. Mijn ogen schieten heen en weer, onzeker waarop scherp te stellen. Wat een snelheid, er lijkt geen stoppen aan. De regen plenst tegen het rijdende huis. Mijn blaas geraakt danig geïnspireerd. Aaaah, eindelijk gaat meneer aan de kant van de weg, de […]
Lees meer