Eerst eitjes rapen “Oh nog eitjes! En nog. En nog eitjes van paas’aas hé? En nog…?”
Paasbrunch bij neefje Arne thuis. Ballon over de omheining. En nog. En nog. En nog.
(Dank je buurman!)
Bellen blazen met tante Sarah. En nog. En nog. En nog.
Oh krinkelende, winkelende waterding. Watervliegjes ten top.
Op het zwembadwater en in het zwembadje, in Jaydens beker, op zijn armen, ,… “Nog v’ieg, nog v’ieg”.
Het v’iegen van de v’ieg was v’ug gedaan… want ze v’oog tegen v’iegenvanger Jayden aan.
(En ’s avonds al meikevers tegen het raam. De heetste Pasen ooit: aprilse grillen op zijn anders. En nog?)
Op de fiets, speurend achter oma’s rug, “Nog een paa’d. En nog een paa’d.”
Opa laat zijn bel klingelen; “Nog bel.” Oma laat haar bel klingelen. “Nog bel.”
Hand in hand met opa… Vinger in knuist eigenlijk. En lossen is niet toegestaan, want “Nog” komt eraan.
“Bijtje, bijtje wakke’ wo’den.
Paas’aas eitjes geb’acht, zoeken in tuin.
Paas’aas eitjes zoeken.”
Onverstoorbaar blijft de bij op het raam.
En Jayden kletst slaperig de dag ten einde. En nog en nog en nog
Paaszondag, 24-04-2011