- 2 juli 2016 -

De zomer van ’76… en veertig jaar later

Een reeks van eenenvijftig zonnige zomerdagen
waarbij veertien aaneensluitende tropische dagen
– dagen boven de 30° C –
even werden onderbroken door een dag van ‘amper’ 29°.
Het record strandde dus bij acht tropische dagen op rij
en staat veertig jaar later nog steeds overeind.

Jimmy Carter,
oh was dat toen?
De Pyromaan van Kanegem,
die zeven boerenschuren plat brandt
als laaiende therapie voor een ‘verloren’ liefde?
Het hoort niet echt bij mijn parate kennis.
Lucien Van Impe niet in bolletjestrui ,
wel in het geel over de Parijse meet?
Voor mijn toenmalige  sportieve huisgenoten
– jongere broer, oudere zus – zonder twijfel
echt niet nodig, maar voor mij:
fijn dat je me het helpt herinneren.
Mijn sportief analfabetisme,
ik compenseer het wel met een boek.
Ergens tussen ‘Save your kisses for me’
en ‘Love hurts’ in, die zomer van ’76?
Dat zou wel kunnen want In de herfst
raakte het ‘af’ met mijn middelbare-school-lief.

Queen’s pasgeboren ‘Bohemian rhapsody’
leerde ik pas decennia later genieten,
maar wat ik me herinner
– real life, no fantasy –
zonder er over te lezen in de krant…

Examens blokken op een mansardekamer.
In energieverspillende ongeïsoleerde tijden
betekende dat een kamer met een ‘ plafond’
van geperst kartonnen tegels zomaar
onder de dakpannen vastgeniet
tegen gordingen en pannenlatten.
En als de ramen werden open gezet
de hitte van het zinken dakje
boven de erker  van het verdiep lager.
En de tip van ‘water geeft verkoeling’
waardoor dat zinken dakje vol water werd gezet
en even later niet alleen de autogassen
van de Leuvense Tiensesteenweg
maar ook de stoom mijn studentenkamer
binnen kwam gedreven.

Rector Pieter De Somer
– what’s in a name –
verordonneerde dat vest en plastron
– uitzonderlijk uiteraard –
tijdens de examens niet vereist waren.
Alsof de studenten van Pol & Soc
dat ooit overwogen hadden.

Naar huis gevlucht om in de kelderkoelte
te studeren van huize ‘43’
– bij mama mia –
aan een geïmproviseerde tafel
op houten schragen – bokken –
die vooral bij behang-werkzaamheden
werden gebruikt, nu bureau.
Om te studeren daar zelfs te koel,
in trui dus maar – niet Tour-geel ,
wel beige met bruine randen –
papa’s trui over de schouders.
Just a poor boy op een kruk
omringd door twee vrieskisten
voor grootgezinsvoorraad
halve varkens koekwartieren
soepgroenten en crème glace,
wasmachine wandplank met
hamers sleutels schroevendraaiers
en een miniscuul raampje daglicht.
Afgekoeld  en volleerd de Kever in
Leuvenwaarts examen gaan afleggen
en weerom Tongerse catacomben in.
Dat herinner ik mij dus.

En nu veertig jaar later waterrecords,
regenbuien, onweders, zandzakjes,
pompen of verzuipen…
en menig huishouden overspoeld door besparingen,
verdronken tussen ‘bedrijfsvriendelijke’ overheidsmaatregelen.

Wat zal het in 2056 zijn?