- 3 maart 1999 -

Levendvers

0
levendvers
momentopname
kiekje der herinnering
levendvers
nu nog wel
straks oudbakken deemstering

1
woorden die rijmen zijn een gedicht
dezelettersstaantedicht
hun boodschap onverricht

2
encore encore encore
kaatst jouw orgasme tegen de
wanden van het ravijn
bodemloos verlangen
ontmand ontredderd
loop ik verloren zoekend
de fopspeen machismo

3
drie koeien in een wei
gevlekte bonte massa’s
strijdrossen in een jongensdroom
met tipi’s, squaws, cowboys
en roomrijke vanillepudding

4

very British
toom ik mijn agressie in
want laten we redelijk wezen
mensen zijn wij toch
redelijke wezens
mensen met verstand
geen beestige beesten
redelijk en agressieloos
ook al zijn er die
godverdomse snelheidsduivels
die mijn kinderen van de weg rijden
oudjes van het zebrapad
de kant in en nu het recht
nog aan hun kant krijgen ook
elke fietser een helm op zijn hoofd
in plaats van hun eigen poten
van het gaspedaal te halen

5
flou artistique?
soms lijkt het allemaal zo ingewikkeld
dan moet ik het even uitwikkelen
om het te kunnen ontwikkelen
tot haarscherphelder beeld

6
laaiend verliefd
smelt ik nog eens
van jou voor jou
kan jij me opdeppen
met absorberesterke keukenrol
en uitwringen
in een Tupperwaredoos
overal met je meedragen
in je handtas
dan ben ik voor altijd
van jou voor jou

7
een gedicht is een gedicht
een vrouwelijke neef is een nicht
het mooiste vind ik jouw gezicht
niet int duister maar in tsonlicht

8
amor
amer
amaretto

9
wat duurt een uur verschrikkelijk lang
als ik zomaar laveloos rondhang
oeverloos naar jouw verlang

ach, een uur lijkt amper een second
als ik je mag zoenen op je mond
een kneepje geven …

10
literatuur is literatuur
alhoewel er is sober en er is duur
ik hou wel van een bloempje
op een stenen muur
maar muurbloempjes kijken me te zuur

gaat dit door voor literatuur
eerder grafitti voor op een muur

11
witgevederd bloedrood
slalommend spoor
rennend kieken zonder kop

12
Joost jij hebt het
zo druk met je praktijk als
ik je bel dan toch
je storen durf bezig
met een cliënt weet ik
tenminste dat jij mijn stem
nog herkent ik jouw verjaardag
niet vergeet

stom genoeg ga ik dan
weer hopen dat jij ook nog
eens aan de mijne denkt als toen
in Leuven wij de nachten
deelden en de kruk aan de toog

soms slaat mijn hart
een slagje over het ritme
raakt verstoord net als het
metrum want de telefoon gaat niét
over

13
dan fietst de postbode het huis voorbij
… niets voor mij
de telefoon rinkelt voor de kinderen
mijn verwachtingen zinderen
hol jij ’t leven niet voorbij
misschien ook wel jezelf
hoe voel je je daarbij
ik verloren in de schelf
als de spreekwoordelijke speld
gedumpt en uitgeteld

14
poëzie
poëziën
poezen zien
het poezelige zien
in een wereld van lynxen en luipaarden
verscheurende geilheid

15
kiestoon?
nee, keystone
sluitsteen
hoeksteen
fundament
ondergrond
underground?
nee, house

16
ja wij zullen 2000 halen
een nieuwe eeuw om aan te beginnen
volgeschreven computerpapier
geen nieuwe lei
de barsten in het plaveisel
van goede voornemens
de scheuren in het voorhangsel
van ’s mensen goddelijke tempel
lopen over de grenzen heen
niet gestuit door de tijd

17
ik ben de wees van mijn liefde voor jou
matrijs der lege plek in mijn bed
leegte in mijn hoofd

18
zal ik ooit wel kunnen dichten
de kloof dichten tussen gevoelens
en herinnering de kloof tussen
stilte en woorden…