Woorden schieten mij te kort
mijn hartenslag klieft de ruimte
met laser-snelheid
de sterren voorbij
verder dan ik zweven kan
intenser dan een adrenalinestoot
gedreven door een turbo-bloedstroom
weet ik mij herboren gelukkig
in de schoot van moeder Aarde
Ik voel in mij
de frisheid van een dauwdruppel
de geur van een pasgehooide weide
op een mistige zomermorgen
de doordringende smaak van vochtige aarde
die het onweer bekroont
na een week van warme, zwoele dagen
de zweem van hars
die mijn stappen begeleidt
op wandeling door een dennenbos
het bouquet van terpentijn
dat het eiken vat verraadt
waarin de Meursault is gerijpt
een toefje slagroom
op een handvol vroege aardbeien
het contrast tussen
de bruin verbrande rug
en de witte billen
van die kleuter
die in blote bips
op het strand aan het spelen is
Dit is leven
gewoon leven
en liefde
gewoon liefde
zo ongewoon dat het
op een of ander manier
niet uit deze woorden spreekt
Ik ben verliefd…
de letters voorbij