Waar het niet vooruit gaat, zoals in de kassa-file, kan het soms zeer snel gaan.
Ik schuif en stapel de boodschappen op de lopende band tezamen om ruimte te scheppen voor de dame achter me en de spullen uit de zwaar ogende, goed gevulde boodschappenmand die zij vast heeft. En hupsakee… we zijn aan de babbel.
Geen geklaag en gezaag over lange files of trage kassabediendes. Wel een deelmoment – dank je wel lieve dame – van blijkbaar met velen op dit eigenste ogenblik aan het winkelen. En van goed gevulde boodschappenmanden gaat het naar fietsen, bagagedragers, fietstassen…
Zo vertelt de vrouw hoe zij eens op een goede dag de ruimte van haar fietstassen overschatte en gedwongen was om een deel van haar boodschappen in een doos te doen. Toen ze stuntelig zoekende was hoe die doos mee te pakken op haar fiets opende een man naast haar zijn autokoffer, haalde er een snelbinder uit en gaf hem met een glimlach aan haar.
Enkele dagen later zag de vrouw hoe een fietser zijn bagage verloor omdat zijn snelbinder stuk sprong. Ze stapte naar hem toe en gaf de gekregen snelbinder door.
En ja, het is een boeiende vraag waar die snelbinder ondertussen beland is.