- 6 november 2018 -

Een speldenprik… voor Eric

Het leven heeft vele ouders
Vaders moeders grootvaders schoonmoeders zelfs
Het leven heeft vele ouders
De dood is een wees
een eeuwige wees

De vragen over het leven na de dood
zijn al lang beantwoord
Hemel hel en vagevuur
naar de verdoemenis
God is dood
Nietzsche wees de weg
naar het grote niets
De dood is een wees
een eeuwige wees

Verweesd blijkt een mensenleven
een speldenprik temidden eeuwigheid
Een zandkorrel die heen en weer rolt met de tijdgolven
op het strand van oceanen oneindigheid
Een moment van
oliebesmeurd
sleutelen aan een automotor
een schreeuw van pijn
een kreet van lust
geroezemoes op straat
een cola – met een tic erin –
op een vakantieterras in Thailand
het schuren van zeezand op blote billen
ergens op een Spaans strand
een familietwist
een bemiddeling
een etentje met vrienden
een zalige rit in een nagelnieuwe auto
het zetelen van een rechtbank
de levering van een kast
Louis Philippe
een tafel zes stoelen
smullen van de afhaalchinees
of bij de Griek in Beringen
oorlogsgebulder in de verte
vredesmarsen
een gitaarriff
een paukenslag
een donderslag bij heldere hemel
de medische mededeling
kanker
een bliksemschicht
Verweesd blijkt een mensenleven
een speldenprik temidden eeuwigheid

Laten wij vandaag de dood een speldenprik geven
laten wij ouder worden van de eeuwigheid
Want woord voor woord
beeld na beeld
steen op steen
kunnen wij eeuwigheid knutselen
Laten wij hier en nu eeuwigheid baren
dan toch
uit herinneringen aan hij die was
die struise man met die kolenschoppen van handen
groots in zijn gebaren
zoekend in zijn woorden
Die grote man met dat grote hart
waarin wij even mochten vertoeven
waarmee wij even mochten leven
een speldenprik

Mol, 6 november 2018