- 26 september 2018 -

Daarom

Wanneer je oogbalblaffeturen
micron na micron na micron
daglichtrealiteit toelaten
op het donsverenkussen
naast ‘t mijne en de valleien
rond je ogen de ochtendstond
in je pupillen omkransen en
schitteren van herkenning

Wanneer die slaapfrommel
haartooi douchenat recht is
geharkt je naaktheid werd
bedekt je aders druppelgewijs
cafeïne doorbloeden je
hartenslag op dagritme
brengen en je lippen een
melkschuimlach toveren

Wanneer bij thuiskomst
jij je kleddernat ontworstelt
aan je regenjas je mooie
tenen in optimistische
ochtend strandsandalen
prijken je ogen mij plots
zien vanonder je kap en
zon doorbreekt op je gelaat

Wanneer wij tussen patatten
en soep de dag herkauwen
het leven uitgebeend delen
het denken gelijkstromen
en jouw woorden gevat
bliksemschichten over tafel
jouw blik bij heldere hemel
mij weerom donderslaat

Wanneer ik gemazeld en
gepokt mijn benen onder
de lakens schuif je lichaam
voel dat doezelwarm de
nacht in gleed en met een
neustopzoen dat dromig
twinkellachje op je slapende
gezicht durf tekenen

Dan
dan weet ik weer waarom