Als jij op reis bent in het groene Brittannië en ontwaakt in het koninklijke Albion wek ik slaapdronken de kinderen, waggel ik van de douche naar ’t aanrecht, raak ik hopeloos ontredderd, in het ochtendritme dat ik al zo lang ken. Als jij op reis bent in het zonnige Portugal en tussen d’azulejos van Coimbra […]
Lees meerNiets kan de leegte opvullen Er is enkel verlangen machteloze erectie van het gemis Wijkende klimopblaren en wuivende grashalmen vangen mijn blik Egelpinnen strelen hun spoor door de groene bodem lijk mijn stoppelbaard op jouw zachte huid Een kakelende kip kondigt verse eieren aan Druisend ruisend vliegt een zwerm duiven naar haar melker Onder de […]
Lees meerGisteren nog trachtte ik aan jouw rustvolle bron mijn dorst te lessen. Zacht liep de wijn van tussen jouw zoete lippen over mijn tong. Onze tanden verbeten zich in malkander en de vonken weerspiegelden de vuursteenslag in jouw ogen. Een vaas bloemen sierde de vloer waarop je achterhoofd zichzelf verwarde in het kastanjebruin van parket […]
Lees meerAdembenemend is het juiste woord nergens ben ik nog ik ongestoord jouw beeld zweeft altoos zwijgend als vermoord voor mijn ogen ben jij in elk oord waar ik ben, mijn leven verslingerd bengelend aan jouw leikoord Adembenemend hoe moet ik ’t anders beschrijven dit verhaal van oogcontact passie en verstrengelde lijven nog voor jij […]
Lees meerIk zou met je weg willen zweven de einder tegemoet, vier seizoenen lang de smaak van je lippen proeven: winterse kachelwarmte beloftevolle lentebloesem zomerse strandzwoelte heerlijke herfstrijpheid Ik zou met je weg willen dromen de maan tegemoet, twaalf eeuwen lang mijn handen laten liggen op de welvingen van je borst glooiingen van je lenden zachtheid […]
Lees meerGroen gefilterd lommerlicht na verschroeiende vlakten zandribbels golven opgeworpen door drukdoenerige samoems windhozen vol gejaagdheid Verfrissende poel voor de nomade die uit het zonlicht de schaduw instapt netelige kwesties en stekelige cactussen achter zich latend Dorstlessende bron voor de reiziger die de woestijn de rug toekerend stoffige dossiers en huidklevend zand van de voeten schudt
Lees meerLaat mij je even vastpakken eventjes maar mijn armen om je heen jouw hoofd op mijn schouders laat mij je even vastpakken eventjes maar mijn neus begraven in je haar jouw lippen aan mijn wangen laat mij je even vastpakken eventjes maar jouw aanwezigheid mogen ruiken mijn hartslag laten beluisteren laat mij je even vastpakken […]
Lees meerLaveloos rondzwijmelend loop ik verloren tussen jouw armen ik wil me verdrinken in je ogen me begraven in je schoot. schilderij RiaV * foto Pat Lowette
Lees meerWoorden schieten mij te kort mijn hartenslag klieft de ruimte met laser-snelheid de sterren voorbij verder dan ik zweven kan intenser dan een adrenalinestoot gedreven door een turbo-bloedstroom weet ik mij herboren gelukkig in de schoot van moeder Aarde Ik voel in mij de frisheid van een dauwdruppel de geur van een pasgehooide weide op […]
Lees meerDit was voor mij het teken ik vond mijn muze in doeken gewikkeld amberrijke ogen en een satijnzachte blik op een schapenvacht bij het haardvuur (zoals het in de boekjes staat) Laat mij je uit de doeken doen je bovenkleed je onderkleed zelfs je schaamdoek wil ik laten vallen genietend van je naaktheid wetend ook […]
Lees meer