Ezelgebalk overstemt
het rauwe gekrijt van buurmans pauwen
Een motor scheurt door de bocht
Auto’s zoeven af en aan
sterven uit
Gestuit door ’t helverlichte raam
spartelt een meikever op arduin
Plots verzwinden de straatlantaarns
Enkelbloed drinken de muggen
wij witte wijn
Blauwwit vollemaanslicht
verzadigt de boomgaard met kille vlekken
Geluidloos zwevend jaagt de uil
Een haas durft het aan
spurt dan toch
Stemmen verdwijnen achter gesloten deuren
leggen zich te ruste op bed
Graskilte ademt door truien heen
Een enkeling blijft zitten
ik … en jij
De nachtbries streelt populierblaren
vermeend regengedruppel, een lentebuitje
Sterren prikken gaten in de nacht
Jouw hand grijpt de mijne
ik streel de jouwe
Geduld wordt beloond
met hemelse noten drijvend op stilte
De aarde krimpt tot rijkdom ineen
Een nachtegaalconcert
voor ons alleen
schilderij RiaV * foto Pat Lowette