- 19 maart 2020 -

13 + 6 (°)

Mistige wolken en grauwe luchten verstoppen de zon. Toch hebben de pimpelmezen blijkbaar gezien dat het terras is opgekuist. Met z’n tweeën springen ze van bloempot naar plantenbak en geven roepend van tsi tsi tsi commentaar. Ik vermoed dat ze tevreden zijn over het lentegekuiste terras, edoch mijn pimpelnees is amper beter dan mijn Chinees.

“Help” klinkt het plots uit de badkamer, “de weegschaal is niet lief voor mij”. Dat komt van al dat stilzittend telewerken. Na het ontbijt stapt mijn lief dan maar op de fiets om de kost te gaan verdienen. In het Administratief Centrum van Stad Gent mag ze vandaag een halve dag telefoonpermanentie doen. Benieuwd hoeveel bellers dat gaat opleveren.

In geboortestad Tongeren vierden we destijds vaderkensdag in juni. Sedert papa en mama in de Kempen wonen doen we dat ook nog eens op z’n Kempens: 19 maart, Sint Jozef. Patroonheilige van de vaders en de timmermannen. Niet dat mijn vader een zagevent was hoor. Het was een kleermaker.
Twee conflicten uit mijn pubertijd herinner ik me nog. Eentje over een broek die papa maakte volgens andere normen dan tieners toen droomden. En eentje dat regelmatig terugkeerde, over de lengte van mijn haar: nekmatten waren thuis niet echt welkom.
Nu kan ik het op mijn kapper steken die op zijn eigenzinnige zelf beslist heeft zijn zaak te sluiten. Als je me binnenkort ziet opdagen met een nekmat, geloof dan maar niet dat ik dat fijn vind. ’t Is mijn kapper zijn schuld. 😉

Oh ja, vaderkensdag. Ik bel dus even met… mama, die zoals gewoonlijk de honneurs waarneemt. Buiten hun twee dagelijkse wandelingen in de buurt van de serviceflat blijven ze mooi binnen. Om 20u00 stappen ze – samen met hun buren uit de vele serviceflats – op het terras. Sommigen al in ‘avondkledij’. En zij klappen solidair de handen als steun aan de vele verzorgenden. Mooi dat ook die voorkeursdoelgroep van de verzorgenden mee doet.
Eergisteren heeft een kleinzoon ook voor hen boodschappen gedaan. Een andere kleinzoon heeft dan weer helpdesk gespeeld en ervoor gezorgd dat ze weer weten hoe hun Skype-verbinding te gebruiken. Neven en nichten bellen af en toe eens om te horen hoe het met tante en nonkel is. Zonen en dochters whatsappen wat drukker dan gebruikelijk… vanuit de gedeelde zorg voor papa en mama.
Kortom, die negentigplussers worden goed omringd zo te zien.

Ook de kinesist stopt ermee. Mijn lief komt recht van het werk naar huis, de voorziene revalidatie-afspraak is afgelast. Tijdens het slinken van de warme kop soep beluister ik haar relaas: samen met haar permanentie-collega werd  driemaal de telefoon opgenomen. De Gentenaars zijn wellicht vooral bezig met hun gezondheid en minder met woonproblemen. ’s Namiddags bellen toch een aantal burgers rechtstreeks op haar diensttelefoon en voor het overige tokkelt ze op haar pc.

Herman Van Veen’s woordkramerijen en spielereien in “Voor het eerst” doen nadenken over herinneringen aan vroeger en leven in het heden; over ouderdom en jeugdig rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan; over levenslust en levenseinde. Ernst à la Van Veen, met een glimlach op de lippen. Fijne literatuur voor een stille dag.

Even later zorg ik ervoor dat de weegschaal wel lief blijft voor mij: ik doe driemaal de trappen naar beneden – de kelderberging – en terug naar boven. Wat telkens over 96 trappen gaat. De fitness mag dan gesloten zijn om samenscholingen te vermijden. Op de trappen zijn hier weinig samenscholingen te ontdekken. In de lift is dat wellicht wat anders. Dus het gezonde en het corona-veilige gepaard… is stijgen en dalen via de traphal.
Tweemaal op en af was gepland, de derde maal was ik nog iets vergeten. Zoals oma vroeger zei: wie het niet in zijn hoofd heeft, zal het in zijn benen voelen. En als we dan toch aan de spreekwoorden bezig zijn, daarstraks las er ik nog een zeer toepasselijke: wie geen dak boven zijn heeft, kan niet binnenblijven. Zou het Nationale Crisiscomité daar aan gedacht hebben?

“Allez Chantez” gaat een versnelling hoger. Het plan is niet alleen vanavond Verminnen’s “Mooie dagen” te oefenen. Maar ook, om met dit idee de radio op te gaan elke donderdagochtend, bij Sofie.  Technische problemen zorgen voor wat vertraging… Klappen op het balkon kan alvast zonder online te gaan.
Voor vandaag zet ik me verder maar in de zetel, met een boek of een film,… maar zeker met mijn eega. Slaap ze.

(°) Vrijdag de 13^de, begin van de quarantaine-maatregelen + 6 dagen