- 18 maart 2020 -

13 + 5 (°)

Ik begin de dag met naar enkele mensen een mail te sturen die ze wellicht als een van de eerste berichten zullen vinden als ze vandaag beginnen telewerken. Een digitale knuffel in tijden van corona.

Terwijl de zon me alweer met lentekriebels bestookt, denk ik terug aan enkele ontmoetingen gisteren. Een gelukkige buurvrouw die pas grootmoeder is geworden. Een verdrietige buurvrouw omdat de kleinkinderen tijdens de Paasvakantie niet naar haar zullen komen. Een kennis wier vader pas begraven werd, hartfalen door een bacterie op zijn hartspier. Op zijn 94. Behalve de drie laatste weken een mooi en gezond leven. Een staalkaart van het leven, van geboorte tot overlijden.

Naast de gezondheidscrisis maken de media ook de economische gevolgen steeds duidelijker. Business as usual: de kleine garnalen betalen het gelag. De kleine zelfstandigen zoals de freelance geluidstechnicus naast de grote artiest.
Maar ook elders zijn de kleine garnalen de dupe als ik de kranten en nieuwssites goed lees. Het samenscholingsverbod maakt bijvoorbeeld ook de opvang van daklozen onmogelijk en het laat niet meer toe om asielzoekers te verwelkomen in het Klein Kasteeltje. Niet allen die zwaar door corona getroffen worden liggen blijkbaar in het ziekenhuis en krijgen professionele hulp.
De kleine garnalen krijgen een rekening gepresenteerd… die ze niet kunnen betalen. Iemand een goed idee?

Heel wat goede ideeën zijn er al te lezen in krant en op nieuwssites. Voorbeelden van out of the box-denken. Jeneverstokerijen die ontsmettingsalcohol stoken, 3D-printers die trage productieprocessen omzeilen,… Bij sommige ideeën slaan mijn gedachten een zijspoor in. Een beha-producent die van één beha twee mondmaskers weet te maken. Bij de les blijven jongen.

Na het ontbijt lonkt de zon zo verleidelijk dat ik zin heb om ook buiten de lijntjes kleuren. Werken kan nog altijd, de zon schijnt niet alle dagen. Op het ‘ochtendterras’, aan de zuidoost kant van het appartement, maak ik bloempotten en bakken in orde: onkruid plukken, wegsnoeien van dood materiaal, verpotten van enkele planten, planten van enkele bolgewassen,… En tot slot maak ik van vovo’s tafel-met-bergvak een tuintafel door er een loden blad op te leggen. Vovo – vader – heeft die tafel ooit in elkaar getimmerd als bureau voor zijn jongste dochter, mijn liefste lief dus. Vaneiges dat die ‘loodzwaar’ moet beschermd worden tegen de natuurelementen.

Om twaalf uur stipt slaat de kerktoren van Gentbrugge het beginuur van de nieuwe, striktere maatregelen. Even later is het dan ook tijd om van het terras naar de keuken te verhuizen. De bedrijfskantine serveert vandaag witloofsoep met homemade bokes met kaas. Voor de buitenwerkers en voor de telewerkers staat er hetzelfde op de menu. Gelukkig zijn het aangename collega’s.

In plaats van uitbollend op pensioen te gaan digitaliseer ik aan een stevig tempo. Ik krijg videocall-software in de vingers voor digitale face-to-face-afspraken en intake-gesprekken, en zelfs voor groepsvergaderingen.
Al die fysieke afspraken digitaliseren vraagt blijkbaar nog heel wat heen en weer gemail en gebel: het gemeenschappelijke uur van de digitale afspraak bevestigen, de digitale tool afspreken, de documenten op voorhand al bezorgen zodat mensen voorbereid kunnen deelnemen aan het gesprek. En ga zo maar door.

Tegen de avond: ploegenwissel in de keuken. Ik krijg een royale spaghettisaus in mijn bord. Met liefde bereid, dat proef je zo. Op die manier wil ik nog lang in mijn kot blijven.
Als dessert: meer Arnon Grunberg.

Hou je van samenzang? Slaat de verveling al toe? Alvast een idee voor morgenavond: Allez chantez organiseert een online zangsessie vanuit jouw eigen living. Tot dan!

(°) Vrijdag de 13^de, begin van de quarantaine-maatregelen + 5 dagen