Pat Lowette > Dagschotel > Vragen aan een onderzoeksrechter
- 2 maart 2024 -
Dagschotel, Gentse galanterieën :

Vragen aan een onderzoeksrechter

Geachte onderzoeksrechter,

laat ik beginnen met te zeggen dat ik een juridische beunhaas ben en mij daarom tot u richt om enkele vragen te stellen teneinde als fietser te kunnen bijleren. Ik stel immers vast dat zowat elk ernstig conflict tussen zwakke weggebruikers en vierwielers leidt tot juridisch gehakketak. Enige juridische kennis en ondersteuning voor mij als fietser lijkt me dus wel nuttig. En hiervoor doe ik dus graag beroep op uw professionele kennis ter zake.
Wat is de situatie? In hetzelfde weekeind dat in Gent meer dan honderd fietsers op de Gentbruggebrug aandacht vroegen voor hun veiligheid in het verkeer, werden aan de andere kant van de stad twee fietsers – op het fietspad in hemelsnaam! – dodelijk van de weg gemaaid. Ik heb heel wat vragen bij de aanhouding van deze man en richt mij hiermee graag tot u. Mensen spuien – zeker vandaag met die sociale media – makkelijk kritiek op politie en gerecht. Dat wil ik niet doen. Ik wil niet bekritiseren, ik wil begrijpen. Mijn levensmotto is immers: een dag niets bijgeleerd is een verloren dag. Vandaar dat ik vol verwachting uitkijk naar uw antwoord op mijn vragen om een en ander beter te begrijpen.

Dat een ongeluk in een klein hoekje zit is volkswijsheid, maar zo klein lijkt mij dat hoekje deze keer toch niet, want wat zijn de feiten die ik verneem via verschillende media?
Tenzij de man dement is kan hij toch niet vergeten zijn dat hij in 2009 én in 2014 al eens werd veroordeeld voor ‘intoxicatie’, waarbij zijn rijbewijs werd ontnomen. Volgens Het Nieuwsblad verklaren zijn vrienden dat hij van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat aan de drank zit. In wakkere toestand is hij dus eigenlijk altijd aangeschoten, of is dat nu een contradictio in terminis? Ik vraag dit maar even omdat ik weet dat juristen graag wat latijn debiteren, en deze drie woorden schoten mij plots te binnen. Een Latijnse breinscheet als het ware.
Maar terug ter zake: met alle begrip voor alcoholisme als ziekelijke verslaving, ik verwacht van een onderzoeksrechter in deze geen aanhouding voor dronkenschap, want men kan ook thuis in de zetel dronken worden, niet?
De betrokken chauffeur weet volgens mij ook dat hij niet geslaagd is voor de medische testen die noodzakelijk zijn om zijn rijbewijs opnieuw in handen te kunnen krijgen, want als hij wel geslaagd was had hij zijn nieuw rijbewijs al aangevraagd, of maak ik hier een foute redenering?
De chauffeur rijdt blijkbaar al tien jaar zonder rijbewijs, maar betaalt wel jaarlijks zijn autoverzekering. Logischerwijze weet hij dus ook dat hij rondrijdt, zijn verzekeringmaatschappij herinnert hem daar jaarlijks aan en hij kiest ervoor zijn verzekering te betalen. Als hij niet zou rijden had hij geen verzekering nodig, toch?
Daarenboven lijkt het me bizar dat iemand die wettelijk gezien niet mag rijden toch een autoverzekering mag afsluiten? Wat is in ons land hierbij de verantwoordelijkheid van de verzekeringsmaatschappijen, mogen zij illegale activiteiten toch verzekeren? 
Misschien getuigen bovenstaande vragen vooral van mij juridische klunzigheid. Ik zal dan ook blij zijn als u uw licht wil laten schijnen in mijn duisternis, en dat vooral op volgende vragen waarbij ik mij in complete duisternis bevind.

Want, wat mijn petje te boven gaat is waarom zo’n chauffeur wordt aangehouden op basis van ‘onopzettelijke’ doding, ‘onopzettelijke’ slagen en verwondingen,…. Roept de aanklacht hier misschien de beneveling van de geïntoxiceerde chauffeur in ter verontschuldiging? Hoezo onopzettelijk? Bewijst de recidive, het betalen van de autoverzekering, enzovoort hier niet dat dit om voorbedachte rade gaat?
Verder lees ik in sommige rechtbankverslagen ook wel eens dat men een auto aanziet als een moordwapen. Ik weet niet of deze chauffeur hiervan op de hoogte is, maar u wel mag ik veronderstellen, of voelt u zich nu toch aangevallen door mijn gevraag?
Als fietser, als echtgenoot, als vader en grootvader van velen die dagelijks onderweg zijn met de fiets, vraag ik mij af hoe het komt dat het gedrag van zo’n chauffeur niet wordt gezien als moord met voorbedachten rade? Gezien mijn argumentatie hierboven, meen ik immers dat dit een correcte reden tot aanhouding zou zijn?

Waarde onderzoeksrechter, als juridische beunhaas kijk ik vol interesse uit naar uw deskundig en onderlegd antwoord waarin u uw professionele licht laat schijnen op mijn amateuristische duisternis, want als het zelfs op het fietspad een kwestie van leven of dood wordt is verlichting meer dan welkom.

Hartelijk dank bij voorbaat voor uw bereidwilligheid,

 Opa Vraagstaart

*******

Deze tekst werd ook gepubliceerd bij Fietsbult,
een Gentse blog over fietsers, fietsen en fietsinfrastructuur.

Zoek naar:

Recent

Labels

Archief

© Pat Lowette