- 4 mei 2023 -

Dwaalgang’s genesis

Corona, quarantaine, lockdown, het jaar 2020 leverde ons een hele nieuwe woordenschat en vooral een andere manier van leven. Wat doet een mens zoal op een grijze herfstdag in tijden van corona?

Het gevaar van stijgende CO²-waarden in besloten ruimtes zorgde voor openraampolitiek en wandelhobbyisme. Wanneer zelfs zitten op een bank in het park verboden werd was het duidelijk dat hij in beweging moest blijven, Yves Moerman verkende dan ook alle uithoeken van zijn stad over straten en pleinen, door parken en meersen, langs Jacob van Artevelde’s standbeeld en frituur De Goeie Goeste.

Net als op vakantie in zijn geliefde Italië of een andere wereldse uithoek was Yves Moerman niet enkel toegerust met stevige wandelschoenen, hij droeg ook zijn camera in de hand. Al snel zond Moerman de foto’s van datgene wat hem opviel in de rondte. Vrienden en bekenden keken uit naar zijn visuele weekverslag, benieuwd welk thema hem had geïnspireerd, welke verbeelding hij zou geven aan de wandelingen van de voorbije week.

Er ontstond een beeldrijke dialoog. Angélique De Paepe stuurde haar wandelfoto’s naar Yves die ze op zijn beurt doorstuurde naar zijn kennissenkring. Flanerend doorheen Gent ontdekten beiden tussen de steigers die het oude gebouw omringden de werf die het Sint-Baafshuis ontmantelde en heropbouwde. Een stukje authentieke Gentse geschiedenis lag daar zomaar open en bloot om met een telelens op in te zoomen, om groothoeklenzerig een overzichtsfoto van te maken of met een macrolens in detail te bekijken. Gelukkig maakten vertegenwoordigers van bisdom en aannemer, gebouweigenaar en werfverantwoordelijke dus, het mogelijk dat zij elk afzonderlijk een dagje rondstruinden tussen de muren van het Sint-Baafshuis-in-wording.

Fotografen Yves Moerman en Angélique De Paepe richtten hun lens op de charme van afbladderende kalk tussen muren die bulken van Gentse geschiedenis – eeuwenoud seminarie, decennialang school der ‘groentjes’ – en van de zichtbare merktekens van zij die tussen deze muren leefden, flaneerden en studeerden.

Dàt deden deze twee mensen dus op die ene grijze herfstdag in coronatijden. Samen goed voor meer dan tweeduizend foto’s. Een simpele momentopname enerzijds en anderzijds echt wel te veel en te mooi beeldmateriaal om niets mee te doen. Het idee van een fotoboek ontsproot.

Terwijl beide fotografen nog drukdoende waren met heen en weer schuiven van de afdrukken om thematische stapels foto’s te maken gingen zij een eerste maal samen zitten met Pat Lowette, op wiens blog de woordenspelerige corona-dagboekteksten destijds verwezen naar de fotoreportages van Yves Moerman. Naast de stapels foto’s verschenen dan ook ettelijke teksten en gedichten, want ook in het woordmateriaal werd uitvoerig geschrapt en geknipt.

De rest is geschiedenis zoals dat heet, fotorijm en pennenvrucht heb je bij deze in handen.

*****

De laatste zin van “Dwaalgang’s genesis” verwijst uiteraard naar het boek Dwaalgang waarvoor deze tekst werd geschreven.

_{© Foto’s in Dwaalgang: Yves Moerman & Anqélique De Paepe}