- 19 april 2020 -

13 + 37 (°)

Gisteren een druilerige ochtend? Vanochtend doet de zon wel de moeite om oogverblindend binnen te schijnen. Zondagse stilte en rust. Mijn lief is nog in dromenland.

*******

Met George Orwell’s “Animal Farm” in handen heb ik in het middelbaar Engels geleerd. De structuur van zijn zinnen werd er in gedreund in vraag en antwoord: “It is …, isn’t it?” Het dystopische “1984” las ik pas enkele jaren later. Sedert november is een nieuwe vertaling beschikbaar van “Aan de grond in Londen en Parijs”, zijn eerste boek.
De aan lager wal geraakte schrijver zwerft over de straten van Londen tussen andere daklozen of scharrelt de eindjes bij elkaar met af en toe werk als ‘plongeur’ – bordenwasser – in Parijs. Zijn oog voor detail, zijn vertelstijl en zijn wereldvisie – die we terug zien in “Animal Farm” – is al duidelijk zichtbaar. Hij overstijgt de anekdotiek van zijn eigen situatie en maakt af en toe weldoordachte analyses. Wat de rol en betekenis is van plongeurs in de hiërachie van restaurants en hotels én in onze economie bijvoorbeeld. Of, waarom landlopers moeten lopen en niet mogen stilzitten, waarom zij in beweging moeten blijven en vooral hoe deze maatschappelijke manier van omgaan met daklozen – deze Leger-des-Heils-aanpak – in feite de armoede versterkt in plaats van daklozen te ondersteunen.
Maatschappijkritiek is nooit ver weg bij Orwell. En wat een spijtige vaststelling is: armoede in de jaren twintig en dertig van vorige eeuw of armoede vandaag… er is nog niet veel veranderd. Ons maatschappelijk ‘voortschrijdend inzicht’ rond armoede is klein. Zeker in tijden waarin corona de kloof tussen rijk en arm nog eens extra uitvergroot, stimuleert Orwell’s boek om verder te denken rond deze groeiende kloof met aan de ene zijde kansarmoedig-geboren en aan de ander zijde kansweelderig-geboren.
Ik ben heel blij dat ik dit ‘nieuwe’ werk van George Orwell – deze mooie, nieuwe vertaling – heb leren kennen. In tijden waarin ook wij – net zoals Britse landlopers destijds – buiten wél mogen lopen maar niet mogen stilzitten… een aanrader.

*******

Naast die ‘lieflijke’ wandeling in dromenland bracht deze dag een zondags ontbijt/brunch met zacht gekookte eitjes, siësta, een fietstocht met het kasteel van Laarne als keerpunt, lectuur, bloemkool met bechamelsaus…

*******

(°) 13 + 37 = vrijdag de 13^de, begin van de samenscholingsmaatregelen + 37 dagen